Με το φεγγάρι περπατώ
δυοσμαράκι μου
με τ’ άστρα κουβεντιάζω
σιγανά, σιγανά, σιγανά και ταπεινά.
Άνοιξε το παραθύρι σου
δυοσμαράκι μου
το κρυσταλλένιο τζάμι
σιγανά, σιγανά, σιγανά και ταπεινά.
Που ‘χω δυο λόγια, δυο λόγια να σου πω
δυόσμε τρίκλωνε
κι ύστερα κλειστό πάλι
σ’ αγαπώ, σ’ αγαπώ, σ’ αγαπώ
μα τι να πω
κι ύστερα κλειστό πάλι
σ’ αγαπώ, σ’ αγαπώ, σ’ αγαπώ
μα τι να πω.
|
Me to fengári perpató
diosmaráki mu
me t’ ástra kuventiázo
siganá, siganá, siganá ke tapiná.
Άnikse to parathíri su
diosmaráki mu
to kristallénio tzámi
siganá, siganá, siganá ke tapiná.
Pu ‘cho dio lógia, dio lógia na su po
diósme tríklone
ki ístera klistó páli
s’ agapó, s’ agapó, s’ agapó
ma ti na po
ki ístera klistó páli
s’ agapó, s’ agapó, s’ agapó
ma ti na po.
|