Η αγάπη μου με σπάει, με τρυπάει
με πονάει και στο πουθενά με πάει
ο έρωτάς σου μου μιλάει, μου γελάει
με ρωτάει, μα μονάχος του απαντάει.
Φεύγω γιατί δεν μπορώ άλλο πια να πονώ
κι όλο λάθη να μετρώ,
γιατί άλλο πια δεν πάει η αγάπη σου πονάει
και ανάποδα μετράει.
Σκότωσε με τώρα να χαρείς
σκότωσε με τώρα αφού μπορείς
γιατί δεν αντέχω
δεν αντέχω άλλο να μη σ’ έχω.
Είναι ο έρωτας που φταίει, που με καίει
που μου λέει, όλο ψέματα μου λέει
μ’ αγοράζει, με πουλάει, σαν το ξένο με πετάει
και ειρωνικά γελάει.
|
I agápi mu me spái, me tripái
me ponái ke sto puthená me pái
o érotás su mu milái, mu gelái
me rotái, ma monáchos tu apantái.
Fevgo giatí den boró állo pia na ponó
ki ólo láthi na metró,
giatí állo pia den pái i agápi su ponái
ke anápoda metrái.
Skótose me tóra na charis
skótose me tóra afu boris
giatí den antécho
den antécho állo na mi s’ écho.
Ine o érotas pu ftei, pu me kei
pu mu léi, ólo psémata mu léi
m’ agorázi, me pulái, san to kséno me petái
ke ironiká gelái.
|