|
Είχα,
στην τσέπη δώδεκα ευρώ
τέτοιο τεράστιο ποσό και μόνη προίκα.
Βγήκα
έξω στο δρόμο στο χαμό του
του Ιονέσκο σκηνικό, στης γης την τρύπα.
Βρήκα,
και τον πιστό μου κολλητό
τον αλητήριο εαυτό να `ναι στην τσίτα
Κι είπα
να τραβηχτούμε ως το πρωί
και εν τούτω νίκα.
Γάτα,
ο κολλητός με πάει εκεί
που εξορμούν κι άλλοι διπλοί, παιδιά φευγάτα.
Κλάψ’ τα
χιλιάδες γίναμ’ οι τρελοί
με δηλητήριο κρασί, μυαλά σαλάτα.
Σπάστ’ τα,
με καταδιώκει μια φωνή
είναι μπουρού το μαγαζί, κόκκινη κάρτα.
Σπάστ’ τα
κάτι ζητάει να λυτρωθεί
κι όλα ανάστα.
Σπάστ’ τα, τα `χεις πληρώσει
δραχμή και γρόσι και τώρα ευρώ
Σπάστ’ τα τους τα `χεις δώσει
ποιος να χρεώσει στ’ αλήθεια ποιον
Σπάστ’ τα, κι αυτή τη δόση, σπάω κι εγώ
Ρέστα,
πάνω στο φόρτε της ζημιάς
κλωτσιές, μπουκέτα, σαματάς,
μεγάλη φιέστα
Κέντα,
να σου και σκάει ο μπουναμάς
δημόσια τάξη τσαμπουκάς και όλοι μέσα
Σβέλτα,
αφού κι εσύ δε μ’ αγαπάς
κι ο σαδιστής αυτός ντουνιάς μ’ έχει στην πρέσα
Πέτα,
καρδιά μου γίνε φαντομάς
κι απ’ όλα φεύγα.
|
Icha,
stin tsépi dódeka evró
tétio terástio posó ke móni prika.
Ogíka
ékso sto drómo sto chamó tu
tu Ionésko skinikó, stis gis tin trípa.
Oríka,
ke ton pistó mu kollitó
ton alitírio eaftó na `ne stin tsíta
Ki ipa
na travichtume os to pri
ke en tuto níka.
Gáta,
o kollitós me pái eki
pu eksormun ki álli dipli, pediá fevgáta.
Kláps’ ta
chiliádes ginam’ i treli
me dilitírio krasí, mialá saláta.
Spást’ ta,
me katadióki mia foní
ine buru to magazí, kókkini kárta.
Spást’ ta
káti zitái na litrothi
ki óla anásta.
Spást’ ta, ta `chis plirósi
drachmí ke grósi ke tóra evró
Spást’ ta tus ta `chis dósi
pios na chreósi st’ alíthia pion
Spást’ ta, ki aftí ti dósi, spáo ki egó
Résta,
páno sto fórte tis zimiás
klotsiés, bukéta, samatás,
megáli fiésta
Kénta,
na su ke skái o bunamás
dimósia táksi tsabukás ke óli mésa
Svélta,
afu ki esí de m’ agapás
ki o sadistís aftós ntuniás m’ échi stin présa
Péta,
kardiá mu gine fantomás
ki ap’ óla fevga.
|
