Σπίτι μου σπιτάκι μου
Και φτωχοκαλυβάκι μου
Χώρα που γεννήθηκα
Ποτέ μου δε σ’ αρνήθηκα
Σπίτι μου σπιτάκι μου
Αγιάτρευτο μεράκι μου
Κι αν τον κόσμο γύρισα
Κοντά σου ξαναγύρισα
Της γειτονιάς μου τα παιδιά
Φέραν λουλούδια και κλαδιά
Ο κήπος γέμισε πουλιά
Κι έγινε η μέρα Πασχαλιά
Της γειτονιάς μου τα παιδιά
Φέραν τα τέσσερα κλειδιά
Το σπίτι γέμισε με φως
Κι έγινε ο ήλιος αδερφός
Σπίτι μου σπιτάκι μου
Και φτωχοκαλυβάκι μου
Πάλιωσαν οι θάλασσες
Μονάχα εσύ δεν πάλιωσες
Σπίτι μου σπιτάκι μου
λαμπριάτικο κεράκι μου
Την καρδιά μου φώτισες
Και βάλσαμο με πότισες
|
Spíti mu spitáki mu
Ke ftochokaliváki mu
Chóra pu genníthika
Poté mu de s’ arníthika
Spíti mu spitáki mu
Agiátrefto meráki mu
Ki an ton kósmo girisa
Kontá su ksanagirisa
Tis gitoniás mu ta pediá
Féran luludia ke kladiá
O kípos gémise puliá
Ki égine i méra Paschaliá
Tis gitoniás mu ta pediá
Féran ta téssera klidiá
To spíti gémise me fos
Ki égine o ílios aderfós
Spíti mu spitáki mu
Ke ftochokaliváki mu
Páliosan i thálasses
Monácha esí den pálioses
Spíti mu spitáki mu
labriátiko keráki mu
Tin kardiá mu fótises
Ke válsamo me pótises
|