Ο χωρισμός βαθιά με σκάβει
και ψάχνω να ΄βρω ένα καράβι,
να φύγω μακριά σου, Λίζα,
που ‘κανες τα μαλλιά μου γκρίζα,
που ‘κανες τα μαλλιά μου γκρίζα.
Να φύγω δίχως γυρισμό,
Λίζα μου, όνειρο μεγάλο,
να ταξιδεύω τον καημό
απ’ το ‘να το λιμάνι στ’ άλλο,
Λίζα μου, όνειρο τρελό,
Λίζα μου, όνειρο μεγάλο.
Μ’ ένα καράβι θα σαλπάρω
που να μη βλέπει ούτε φάρο,
και μες στου πέλαγου το βάθος
να πνίξω το δικό σου πάθος,
να πνίξω το δικό σου πάθος.
Να φύγω δίχως γυρισμό,
Λίζα μου, όνειρο μεγάλο,
να ταξιδεύω τον καημό
απ’ το ‘να το λιμάνι στ’ άλλο,
Λίζα μου, όνειρο τρελό,
Λίζα μου, όνειρο μεγάλο.
|
O chorismós vathiá me skávi
ke psáchno na ΄vro éna karávi,
na fígo makriá su, Líza,
pu ‘kanes ta malliá mu gkríza,
pu ‘kanes ta malliá mu gkríza.
Na fígo díchos girismó,
Líza mu, óniro megálo,
na taksidevo ton kaimó
ap’ to ‘na to limáni st’ állo,
Líza mu, óniro treló,
Líza mu, óniro megálo.
M’ éna karávi tha salpáro
pu na mi vlépi ute fáro,
ke mes stu pélagu to váthos
na pníkso to dikó su páthos,
na pníkso to dikó su páthos.
Na fígo díchos girismó,
Líza mu, óniro megálo,
na taksidevo ton kaimó
ap’ to ‘na to limáni st’ állo,
Líza mu, óniro treló,
Líza mu, óniro megálo.
|