|
Ένα σημείωμα επάνω στο τραπέζι
με δύο λόγια που μιλούν για χωρισμό,
τώρα κατάλαβα πως φεύγεις σαν τον κλέφτη,
σ’ ένα ταξίδι που δεν έχει γυρισμό.
Στα σύνορα του χωρισμού πηγαίνεις,
αισθήματα κι αγάπη ξεπουλάς,
τα όνειρα που κάναμε σκοτώνεις,
θα έπρεπε να κλαις μα εσύ γελάς.
Μία ανάμνηση θα σ’ έχω στο μυαλό μου
θα είσαι πόνος και χαρά μες την καρδιά
όταν μονάχος μου τα βράδια δεν κοιμάμαι
όταν θα καίω πράγματά σου στη φωτιά
Στα σύνορα του χωρισμού πηγαίνεις,
αισθήματα κι αγάπη ξεπουλάς,
τα όνειρα που κάναμε σκοτώνεις,
θα έπρεπε να κλαις μα εσύ γελάς.
|
Έna simioma epáno sto trapézi
me dío lógia pu milun gia chorismó,
tóra katálava pos fevgis san ton kléfti,
s’ éna taksídi pu den échi girismó.
Sta sínora tu chorismu pigenis,
esthímata ki agápi ksepulás,
ta ónira pu káname skotónis,
tha éprepe na kles ma esí gelás.
Mía anámnisi tha s’ écho sto mialó mu
tha ise pónos ke chará mes tin kardiá
ótan monáchos mu ta vrádia den kimáme
ótan tha keo prágmatá su sti fotiá
Sta sínora tu chorismu pigenis,
esthímata ki agápi ksepulás,
ta ónira pu káname skotónis,
tha éprepe na kles ma esí gelás.
|
