Κάποτε θα γνωριστούμε
τυχαία σε κάποιο σπίτι φιλικό.
Θα συστηθούμε
βαθιά θα κοιταχτούμε
και θα ‘μαστε κι οι δυο
σταγόνες στο γιαλό.
Κάποτε θα ‘ρθουν καλοκαίρια
κι ύστερα το φθινόπωρο.
Θ’ αγαπηθούμε με τις καρδιές στα χέρια
και θα ‘μαστε κι οι δυο
σταγόνες στο γιαλό.
Κάποτε θα μου δίνεις ένα βλέμμα
κάποτε θα σου τραγουδώ.
Θα ‘σαι το σώμα, το αίμα θα ‘μαι εγώ
και θα ‘μαστε κι οι δυο
σταγόνες στο γιαλό.
Κι ύστερα τα χρόνια θα γεράσουν
κι ύστερα θα φύγουμε κι οι δυο.
Θα ξεχαστούμε, αιώνες θα περάσουν
και θα ‘μαστε κι οι δυο
σταγόνες στο γιαλό.
|
Kápote tha gnoristume
tichea se kápio spíti filikó.
Tha sistithume
vathiá tha kitachtume
ke tha ‘maste ki i dio
stagónes sto gialó.
Kápote tha ‘rthun kalokeria
ki ístera to fthinóporo.
Th’ agapithume me tis kardiés sta chéria
ke tha ‘maste ki i dio
stagónes sto gialó.
Kápote tha mu dínis éna vlémma
kápote tha su tragudó.
Tha ‘se to sóma, to ema tha ‘me egó
ke tha ‘maste ki i dio
stagónes sto gialó.
Ki ístera ta chrónia tha gerásun
ki ístera tha fígume ki i dio.
Tha ksechastume, eónes tha perásun
ke tha ‘maste ki i dio
stagónes sto gialó.
|