Σταμάτα αυγή να χτενιστώ
ήλιε μη βγεις ακόμα
πικρό είναι το στόμα
από φιλί πικρό
μα εγώ ζητώ
της λησμονιάς νερό.
Του χωρισμού θέλω να κλείσω τα σημάδια
μια κι η ζωή δε σταματάει ως εδώ
τι κι αν ματώσανε τα δυο μου φυλλοκάρδια
η μέρα πρέπει να με βρει να τραγουδώ.
Σταμάτα αυγή να χτενιστώ
στάσου κι εσύ φεγγάρι
να σβήσω κάθε αχνάρι
και κάθε μου πληγή
προτού να ‘ρθεί
καινούργια χαραυγή.
Του χωρισμού θέλω να κλείσω τα σημάδια
μια κι η ζωή δε σταματάει ως εδώ
τι κι αν ματώσανε τα δυο μου φυλλοκάρδια
η μέρα πρέπει να με βρει να τραγουδώ.
|
Stamáta avgí na chtenistó
ílie mi vgis akóma
pikró ine to stóma
apó filí pikró
ma egó zitó
tis lismoniás neró.
Tu chorismu thélo na kliso ta simádia
mia ki i zoí de stamatái os edó
ti ki an matósane ta dio mu fillokárdia
i méra prépi na me vri na tragudó.
Stamáta avgí na chtenistó
stásu ki esí fengári
na svíso káthe achnári
ke káthe mu pligí
protu na ‘rthi
kenurgia charavgí.
Tu chorismu thélo na kliso ta simádia
mia ki i zoí de stamatái os edó
ti ki an matósane ta dio mu fillokárdia
i méra prépi na me vri na tragudó.
|