Μπλε ζαφείρι η Αθήνα
Γεμάτη ξένους
Θέλουν να την κλέψουν
Θέλουν να τη βιάσουν
Τα φώτα θαμπά κιτρινισμένα
Κάτι αλλάζει
Αλλά το λυκόφως το κρύβει
Λες να γίνουμε φονιάδες;
Λες να γίνουμε τρελοί;
Μπαχάρι μυρίζει στα στενά
Και σάρκα μαύρη
Πορνεία και σκόνες
Της νύχτας μακιγιάζ
Χτυπημένος με αίματα
Ένας κύριος στο φανάρι
Θες βοήθεια ρωτάω
Όχι ευχαριστώ μου λέει
Λες να γίνουμε φονιάδες;
Λες να γίνουμε τρελοί;
Σταμάτα το χρόνο
Σταμάτα κι εσύ
Οι άγγελοι μας προστατεύουν
Μη φοβάσαι τώρα πια
Μη φοβάσαι…
|
Ble zafiri i Athína
Gemáti ksénus
Thélun na tin klépsun
Thélun na ti viásun
Ta fóta thabá kitrinisména
Káti allázi
Allá to likófos to krívi
Les na ginume foniádes;
Les na ginume treli;
Bachári mirízi sta stená
Ke sárka mavri
Pornia ke skónes
Tis níchtas makigiáz
Chtipiménos me emata
Έnas kírios sto fanári
Thes voíthia rotáo
Όchi efcharistó mu léi
Les na ginume foniádes;
Les na ginume treli;
Stamáta to chróno
Stamáta ki esí
I ángeli mas prostatevun
Mi fováse tóra pia
Mi fováse…
|