|
Πόσο τα μάτια μου θα κλείνω,
και περιθώρια θα σου δίνω,
οίκτο η καρδιά σου πια δεν έχει,
κι όμως, κι όμως η αγάπη μου αντέχει,
Στάσου, στάσου,
έναν άνθρωπο σκυφτό έχεις μπροστά σου,
στάσου, στάσου,
μην τα θέλεις στη ζωή όλα δικά σου,
Με τυραννάς μ’ έχεις ρημάξει,
μες τη φωτιά μ’ έχεις πετάξει,
φεύγεις και παίρνεις τη ζωή μου,
κι όμως, κι όμως σε έχω προσευχή μου,
Στάσου, στάσου,
έναν άνθρωπο σκυφτό έχεις μπροστά σου,
στάσου, στάσου,
μην τα θέλεις στη ζωή όλα δικά σου,
Στάσου, στάσου,
έναν άνθρωπο σκυφτό έχεις μπροστά σου,
στάσου, στάσου,
μην τα θέλεις στη ζωή όλα δικά σου.
|
Póso ta mátia mu tha klino,
ke perithória tha su díno,
ikto i kardiá su pia den échi,
ki ómos, ki ómos i agápi mu antéchi,
Stásu, stásu,
énan ánthropo skiftó échis brostá su,
stásu, stásu,
min ta thélis sti zoí óla diká su,
Me tirannás m’ échis rimáksi,
mes ti fotiá m’ échis petáksi,
fevgis ke pernis ti zoí mu,
ki ómos, ki ómos se écho prosefchí mu,
Stásu, stásu,
énan ánthropo skiftó échis brostá su,
stásu, stásu,
min ta thélis sti zoí óla diká su,
Stásu, stásu,
énan ánthropo skiftó échis brostá su,
stásu, stásu,
min ta thélis sti zoí óla diká su.
|
