Ανεξίτηλο σημάδι
μου άφησες το βράδυ
που βρεθήκαμε.
Λάγνο το δικό σου βλέμμα
τι κι αν ήταν ψέμα
όσα ζήσαμε.
Στάχτη ‘γιναν τα φιλιά
στην πρώτη μας συνάντηση,
την καρδιά μου πήρες
κι έφυγες μακριά
μα θέλω να σε δω,
δε θέλω να ‘σαι ανάμνηση
σε θέλω κι ας πονώ.
Δεν μπορώ πια να σε σβήσω
και να σε αφήσω,
είσαι πια σκιά.
Πες τι λάθη έχω κάνει
να σ’ αγαπώ δε φτάνει;
Γύρισε ξανά.
Στάχτη ‘γιναν τα φιλιά
στην πρώτη μας συνάντηση,
την καρδιά μου πήρες
κι έφυγες μακριά
μα θέλω να σε δω,
δε θέλω να ‘σαι ανάμνηση
σε θέλω κι ας πονώ.
|
Aneksítilo simádi
mu áfises to vrádi
pu vrethíkame.
Lágno to dikó su vlémma
ti ki an ítan pséma
ósa zísame.
Stáchti ‘ginan ta filiá
stin próti mas sinántisi,
tin kardiá mu píres
ki éfiges makriá
ma thélo na se do,
de thélo na ‘se anámnisi
se thélo ki as ponó.
Den boró pia na se svíso
ke na se afíso,
ise pia skiá.
Pes ti láthi écho káni
na s’ agapó de ftáni;
Girise ksaná.
Stáchti ‘ginan ta filiá
stin próti mas sinántisi,
tin kardiá mu píres
ki éfiges makriá
ma thélo na se do,
de thélo na ‘se anámnisi
se thélo ki as ponó.
|