|
Πάμε μια βόλτα στη Βουλιαγμένη,
είναι η νύχτα ζεστή
Κάπου υπάρχει μια καντίνα αραγμένη
ίσως τη βρούμ’ ανοιχτή
Κι όταν βαθιά θ’ ανοιχτούμε
στο δρόμο του φεγγαριού,
θα με φιλάς και θ’ ακούμε
τη μουσική του σταθμού
Πάμε μια βόλτα στη Βουλιαγμένη,
η πόλη μου πέφτει στενή
Κάτι θα πιούμε και στο τέλος πιωμένοι
κάνουμε μπάνιο γυμνοί
Πάμε μια βόλτα στη Βουλιαγμένη,
είναι η νύχτα ζεστή
Πάμε και θα `χω τη σκεπή ανοιγμένη,
είναι κι οι δρόμοι ανοιχτοί
Πάμε μια βόλτα στη Βουλιαγμένη
Πάμε το νιώθω καλά
Φεύγει η νύχτα, φεύγει δεν περιμένει
κι έχουν να γίνουν πολλά
Κι όταν στο τέλος χαράξει,
τώρα χαράζει νωρίς,
μπαίνουμε πάλι στ’ αμάξι
κι ούτε μας ξέρει κανείς
Όσοι πηγαίνουνε στη Βουλιαγμένη
λέει ένας νόμος παλιός,
νύχτα με φεγγάρι
κι είναι λίγο πιωμένοι
πάντα την βρίσκουν αλλιώς
|
Páme mia vólta sti Ouliagméni,
ine i níchta zestí
Kápu ipárchi mia kantína aragméni
ísos ti vrum’ anichtí
Ki ótan vathiá th’ anichtume
sto drómo tu fengariu,
tha me filás ke th’ akume
ti musikí tu stathmu
Páme mia vólta sti Ouliagméni,
i póli mu péfti stení
Káti tha piume ke sto télos pioméni
kánume bánio gimni
Páme mia vólta sti Ouliagméni,
ine i níchta zestí
Páme ke tha `cho ti skepí anigméni,
ine ki i drómi anichti
Páme mia vólta sti Ouliagméni
Páme to niótho kalá
Fevgi i níchta, fevgi den periméni
ki échun na ginun pollá
Ki ótan sto télos charáksi,
tóra charázi norís,
benume páli st’ amáksi
ki ute mas kséri kanis
Όsi pigenune sti Ouliagméni
léi énas nómos paliós,
níchta me fengári
ki ine lígo pioméni
pánta tin vrískun alliós
|
