Ο τόπος που μεγάλωσα κρυφό παράπονο έχει,
που η θάλασσα δε δέχτηκε το χώμα του να βρέχει.
Παρόλα αυτά του ωκεανού, ξέρω, το μαύρο κύμα
σε πάει ίσα στο βυθό σε πάει και στην Κίνα.
Α! και στην Αμερική, μαζί με τη Μαρίκα, το Δούσια τον Κωστή.
Ο τόπος που μεγάλωσα κρυφό παράπονο έχει,
που η θάλασσα δε δέχτηκε το χώμα του να βρέχει.
Παρόλα αυτά του ωκεανού, ξέρω, το μαύρο κύμα
σε πάει ίσα στο βυθό σε πάει και στην Κίνα.
Α! και στην Αμερική, μαζί με τη Μαρίκα, το Δούσια τον Κωστή.
Τους βλέπω μπρος τα μάτια μου μες το παλιό βαπόρι
σα στρείδια στο κατάστρωμα οι μετανάστες όλοι.
Βουβές γυναίκες, άλαλες που δύναμη αναβλύζουν,
παιδάκια που δε νιώθουνε το δρόμο που βαδίζουν.
Α! Τα χρόνια τα παλιά, βαριά φορτία φεύγαν για την Αμέρικα.
Του Κατσαρού ανεμίζουνε τα κατσαρά μαλλιά του,
καθώς κοιτάζει αντίθετα προς τη γενέτειρά του.
Του φέρνει ο άνεμος στ’ αυτιά τραγούδια αγαπημένα,
τα ‘παιξε στην κιθάρα του, τα ‘δωσε και σε μένα.
Α! απ’ την Αμερική, μαζί με τη Μαρίκα, το Δούσια τον Κωστή.
Και σαν το κουρελόβαρκο αδειάσει στο λιμάνι,
θα τους στοιβάξουν στη σειρά οι ξένοι πολισμάνοι.
Άλλοι θα ‘χουν τον τρόπο τους και θα ευδοκιμήσουν
και άλλοι ως να πεθάνουνε τη δίψα δε θα σβήσουν.
Α! στην Αμερική Ελλάδα σαν αγριόχορτο φύτρωσες και κει.
Τους βλέπω μες τα μάτια μου μες το παλιό βαπόρι
σα στρείδια στο κατάστρωμα οι μετανάστες όλοι.
|
O tópos pu megálosa krifó parápono échi,
pu i thálassa de déchtike to chóma tu na vréchi.
Paróla aftá tu okeanu, kséro, to mavro kíma
se pái ísa sto vithó se pái ke stin Kína.
A! ke stin Amerikí, mazí me ti Maríka, to Dusia ton Kostí.
O tópos pu megálosa krifó parápono échi,
pu i thálassa de déchtike to chóma tu na vréchi.
Paróla aftá tu okeanu, kséro, to mavro kíma
se pái ísa sto vithó se pái ke stin Kína.
A! ke stin Amerikí, mazí me ti Maríka, to Dusia ton Kostí.
Tus vlépo bros ta mátia mu mes to palió vapóri
sa stridia sto katástroma i metanástes óli.
Ouvés ginekes, álales pu dínami anavlízun,
pedákia pu de nióthune to drómo pu vadízun.
A! Ta chrónia ta paliá, variá fortía fevgan gia tin Amérika.
Tu Katsaru anemízune ta katsará malliá tu,
kathós kitázi antítheta pros ti genétirá tu.
Tu férni o ánemos st’ aftiá tragudia agapiména,
ta ‘pekse stin kithára tu, ta ‘dose ke se ména.
A! ap’ tin Amerikí, mazí me ti Maríka, to Dusia ton Kostí.
Ke san to kurelóvarko adiási sto limáni,
tha tus stiváksun sti sirá i kséni polismáni.
Άlli tha ‘chun ton trópo tus ke tha evdokimísun
ke álli os na pethánune ti dípsa de tha svísun.
A! stin Amerikí Elláda san agrióchorto fítroses ke ki.
Tus vlépo mes ta mátia mu mes to palió vapóri
sa stridia sto katástroma i metanástes óli.
|