|
Θέλει δε θέλει η μάνα σου,
Ζαμπέτα θα σε πάρω,
και να `σαι κιόλας έτοιμη,
θα `ρθω με τον κουμπάρο.
Βρε σου το λέγω νέτα σκέτα,
θα `ρθω σπίτι σου Ζαμπέτα
σου το λέγω νέτα σκέτα
Τα νυφικά τα ψώνισα
ουτ’ έξοδα θα κάνεις,
σκοτούρες στο κεφάλι σου
Ζαμπέτα μου μη βάλεις
Εγώ θα φέρω τα κουφέτα,
μη νοιαστείς γι αυτά Ζαμπέτα
εγώ θα φέρω τα κουφέτα
Για πείσμα της μανούλας σου
θα `ρθω για να σε πάρω
Το `χω πάρει απόφαση
θα φέρω τον κουμπάρο
Αφού στο λέγω νέτα σκέτα,
θα `ρθω σπίτι σου Ζαμπέτα
στο λέγω νέτα σκέτα
|
Théli de théli i mána su,
Zabéta tha se páro,
ke na `se kiólas étimi,
tha `rtho me ton kubáro.
Ore su to légo néta skéta,
tha `rtho spíti su Zabéta
su to légo néta skéta
Ta nifiká ta psónisa
ut’ éksoda tha kánis,
skotures sto kefáli su
Zabéta mu mi vális
Egó tha féro ta kuféta,
mi niastis gi aftá Zabéta
egó tha féro ta kuféta
Gia pisma tis manulas su
tha `rtho gia na se páro
To `cho pári apófasi
tha féro ton kubáro
Afu sto légo néta skéta,
tha `rtho spíti su Zabéta
sto légo néta skéta
|
