Στην Λάρισα την όμορφη
φαντάρος έχω ζήσει
και η κάθε της ανάμνηση
απ’ την καρδιά ποτέ της δε θα σβήσει.
Στους έξι δρόμους τα ‘πινα,
στο κέντρο του Δεούτη
και ύστερα στο Αλκαζάρ ως το πρωί
ξενύχτι και τραγούδι.
Στο Φρούριο, την Όαση,
Νεράιδα, Φαληράκι
ξεχνούσα κάθε πίκρα μου, κάθε καημό
με φίνο μπουζουκάκι.
Λάρισα τόσες ομορφιές
ποτέ αλλού δεν είδα,
γι’ αυτό σ’ αγάπησα και σ’ αγαπώ
σα δεύτερη πατρίδα.
|
Stin Lárisa tin ómorfi
fantáros écho zísi
ke i káthe tis anámnisi
ap’ tin kardiá poté tis de tha svísi.
Stus éksi drómus ta ‘pina,
sto kéntro tu Deuti
ke ístera sto Alkazár os to pri
kseníchti ke tragudi.
Sto Frurio, tin Όasi,
Neráida, Faliráki
ksechnusa káthe píkra mu, káthe kaimó
me fíno buzukáki.
Lárisa tóses omorfiés
poté allu den ida,
gi’ aftó s’ agápisa ke s’ agapó
sa defteri patrída.
|