|
Κλειστές οι πόρτες τώρα στη ζωή
και ποιος θα τις ανοίξει
να ‘ρθει η αγάπη το πρωί
το φως του κόσμου να μας δείξει;..
Πού πάτε αδέρφια μέσα στους ανέμους
μέσα στην κακοκαιριά
χιλιάδες χρόνια ζείτε με πολέμους
σαν τ’ άγρια τα θεριά.
Τη γη Χριστέ μου άγιασε κι ευλόγα
και βόηθα Παναγιά
δροσιά να γίνει πάλι τούτη η φλόγα
και τούτη η πυρκαγιά!..
Κι εσύ καρδιά μου πάψε πια να κλαις!..
Κι εσύ καρδιά μου πάψε πια να κλαις
ποιος ξέρει το γραμμένο
θα ‘ρθει η αγάπη να μου λες
και τίποτα δεν πάει χαμένο.
Πικρή καρδιά μου πάψε πια να κλαις!..
|
Klistés i pórtes tóra sti zoí
ke pios tha tis aniksi
na ‘rthi i agápi to pri
to fos tu kósmu na mas diksi;..
Pu páte adérfia mésa stus anémus
mésa stin kakokeriá
chiliádes chrónia zite me polémus
san t’ ágria ta theriá.
Ti gi Christé mu ágiase ki evlóga
ke vóitha Panagiá
drosiá na gini páli tuti i flóga
ke tuti i pirkagiá!..
Ki esí kardiá mu pápse pia na kles!..
Ki esí kardiá mu pápse pia na kles
pios kséri to gramméno
tha ‘rthi i agápi na mu les
ke típota den pái chaméno.
Pikrí kardiá mu pápse pia na kles!..
|
