|
Υπάρχουν στιγμές που αναπολώ
τα ωραία χρόνια της ζωής μου
και ‘κει που πάντα αναριγώ
είναι όταν ‘ρθεις στη θύμηση μου
Χάδια και γλυκά φιλιά
ατελείωτα, μοναδικά
ήταν και θα μείνουνε
αναλλοίωτα, εκστατικά
Δεν ήμουν, δεν ήσουν τυχερή
δεν είχαμε αυτό που λεν αστέρι
είχαμε όμως επαφή
και πάθος που κανείς δεν ξέρει
Χάδια και γλυκά φιλιά
ατελείωτα, μοναδικά
ήταν και θα μείνουνε
τα δικά μας κοινά μυστικά
|
Ipárchun stigmés pu anapoló
ta orea chrónia tis zoís mu
ke ‘ki pu pánta anarigó
ine ótan ‘rthis sti thímisi mu
Chádia ke gliká filiá
ateliota, monadiká
ítan ke tha minune
analliota, ekstatiká
Den ímun, den ísun ticherí
den ichame aftó pu len astéri
ichame ómos epafí
ke páthos pu kanis den kséri
Chádia ke gliká filiá
ateliota, monadiká
ítan ke tha minune
ta diká mas kiná mistiká
|
