Μια στιγμή το όνειρο έβγαλε φτερά
σε κόσμους που δε γνώριζα παλιά, με πήγε.
Μια στιγμή η σκέψη μου άνοιξε πανιά
κι’ ο αγέρας έλεγε κρυφά …..’φύγε’.
Σαν θα ’ρθουν να με φέρουν πίσω ξανά
θα με βρουν εδώ ζωντανό,
στη γιορτή, σε μια άλλη εποχή
και θα φύγουν πάλι.
Μια στιγμή αγάπησα λέξεις και μορφές
στην καρδιά μου έκλεισα το φως που είδα.
Μια στιγμή τραγούδησα δυο μικρές στροφές
κι’ ψυχή μου βρήκε εδώ τελικά πυξίδα.
Σαν θα ’ρθουν να με φέρουν πίσω ξανά
θα με βρουν εδώ ζωντανό,
στη γιορτή, σε μια άλλη εποχή
και θα φύγουν πάλι.
|
Mia stigmí to óniro évgale fterá
se kósmus pu de gnóriza paliá, me píge.
Mia stigmí i sképsi mu ánikse paniá
ki’ o agéras élege krifá …..’fíge’.
San tha ’rthun na me férun píso ksaná
tha me vrun edó zontanó,
sti giortí, se mia álli epochí
ke tha fígun páli.
Mia stigmí agápisa léksis ke morfés
stin kardiá mu éklisa to fos pu ida.
Mia stigmí tragudisa dio mikrés strofés
ki’ psichí mu vríke edó teliká piksída.
San tha ’rthun na me férun píso ksaná
tha me vrun edó zontanó,
sti giortí, se mia álli epochí
ke tha fígun páli.
|