Στο βλέμμα σου το γκρίζο
δυο δάκρυα ζωγραφίζω.
Μακάρι να ’τανε για μένα
θεέ μου, γραμμένα.
Θυμίζει πρωτοβρόχι
κάθε σου ναι και όχι
κι ας είναι μες στην καταιγίδα
κάθε μου ελπίδα.
Κι αν σου ’γραψα,
κι αν σου ’στειλα τραγούδια
με πόνους και πληγές,
δεν τ’ άκουσες,
στις γειτονιές δεν τα ’δες
ν’ ανάβουν πυρκαγιές.
Ρεμπέτικα τραγούδια,
της φυλακής λουλούδια,
μακάρι να ’τανε για μένα
θεέ μου, γραμμένα.
Να πω στους ξεχασμένους
και στους κυνηγημένους
πως στην αγάπη όποιος πληρώνει
δεν ξεχρεώνει.
Κι αν σου ’γραψα,
κι αν σου ’στειλα τραγούδια
με πόνους και πληγές,
δεν τ’ άκουσες,
στις γειτονιές δεν τα ’δες
ν’ ανάβουν πυρκαγιές.
|
Sto vlémma su to gkrízo
dio dákria zografízo.
Makári na ’tane gia ména
theé mu, gramména.
Thimízi protovróchi
káthe su ne ke óchi
ki as ine mes stin kategida
káthe mu elpída.
Ki an su ’grapsa,
ki an su ’stila tragudia
me pónus ke pligés,
den t’ ákuses,
stis gitoniés den ta ’des
n’ anávun pirkagiés.
Rebétika tragudia,
tis filakís luludia,
makári na ’tane gia ména
theé mu, gramména.
Na po stus ksechasménus
ke stus kinigiménus
pos stin agápi ópios pliróni
den ksechreóni.
Ki an su ’grapsa,
ki an su ’stila tragudia
me pónus ke pligés,
den t’ ákuses,
stis gitoniés den ta ’des
n’ anávun pirkagiés.
|