Στο βοριά, στο νοτιά | Sto voriá, sto notiá

Στο βοριά, στο νοτιά και στο ριζικό
κέντησα ματόχαντρα για σένα.

Στο βοριά, στο νοτιά μη σε βρει κακό
και δεν έρθεις γρήγορα σε μένα.

Κι έγινες σύννεφο και ροδοσταλιά
κι ήρθες με τα πρώτα τα πουλιά.

Κι έγινες θάλασσα κι έγινα ουρανός,
και στον ήλιο λέγαμε τραγούδια.
Κι έγινες όνειρο κι έγινα καημός,
κι απ’ τον κόσμο κόψαμε λουλούδια
να σου τα φορέσω στα μαλλιά.

Στο βοριά, στο νοτιά άνοιξα αγκαλιά,
και να ‘ρθεις εγώ σε περιμένω.

Στο βοριά, στο νοτιά έστειλα φιλιά
να σε βρουν, της μοίρας μου γραμμένο.

Κι έγινες σύννεφο και ροδοσταλιά
κι ήρθες με τα πρώτα τα πουλιά.

Sto voriá, sto notiá ke sto rizikó
kéntisa matóchantra gia séna.

Sto voriá, sto notiá mi se vri kakó
ke den érthis grígora se ména.

Ki égines sínnefo ke rodostaliá
ki írthes me ta próta ta puliá.

Ki égines thálassa ki égina uranós,
ke ston ílio légame tragudia.
Ki égines óniro ki égina kaimós,
ki ap’ ton kósmo kópsame luludia
na su ta foréso sta malliá.

Sto voriá, sto notiá ániksa agkaliá,
ke na ‘rthis egó se periméno.

Sto voriá, sto notiá éstila filiá
na se vrun, tis miras mu gramméno.

Ki égines sínnefo ke rodostaliá
ki írthes me ta próta ta puliá.