|
Στο δωμάτιο της καρδιάς σου
δεν υπάρχουν διαστάσεις
όλο κι όλο ένα “γεια σου”
να κρατά τις αποστάσεις
Ψάχνω μια δικαιολογία
να ξοδέψω ένα δάκρυ
που με τόση ευκολία
όλα τα `βαλες στην άκρη
Στο δρόμο όλα πεταμένα
μαζί τους πέταξες κι εμένα
κι εγώ σ’ αγάπησα
όσο δε σ’ αγάπησε κανείς
Στο δρόμο όλα πεταμένα
και τα φανάρια ένα ένα
θα σε σκοτώνουν κάθε ώρα
που θα ψάχνεις να με βρεις
Χθεσινή εφημερίδα
λες, πως είναι όσα χάσεις
μα, δε γύρισες σελίδα
παρακάτω να διαβάσεις
Από τώρα να σημειώσεις
την ανάγκη μου για σένα
και ποτέ δε θα γλιτώσεις
απ’ τις τύψεις κι από μένα
|
Sto domátio tis kardiás su
den ipárchun diastásis
ólo ki ólo éna “gia su”
na kratá tis apostásis
Psáchno mia dikeologia
na ksodépso éna dákri
pu me tósi efkolía
óla ta `vales stin ákri
Sto drómo óla petaména
mazí tus pétakses ki eména
ki egó s’ agápisa
óso de s’ agápise kanis
Sto drómo óla petaména
ke ta fanária éna éna
tha se skotónun káthe óra
pu tha psáchnis na me vris
Chthesiní efimerída
les, pos ine ósa chásis
ma, de girises selída
parakáto na diavásis
Apó tóra na simiósis
tin anágki mu gia séna
ke poté de tha glitósis
ap’ tis típsis ki apó ména
|
