Στα περασμένα ένα ταξίδι λέω να πάω,
στο Βαμβακάρη θέλω να μιλήσω,
με τους ρεμπέτες του ντουνιά να σεργιανήσω,
το τρελοκόριτσο στα χείλη να φιλήσω.
Στο Περιστέρι μια στάση κάνω,
απ’ το πηγάδι όνειρα πιάνω.
Η γειτονιά μου δεν έχει αλάνα,
κει που με φώναζες, γλυκιά μου μάνα.
Στα περασμένα ένα ταξίδι λέω να πάω,
με του Τσιτσάνη τις πενιές να τραγουδήσω,
του Χιώτη το μπουζούκι θε να αγγίξω,
στο Άξιον Εστί το δάκρυ μου να κρύψω.
Στο Περιστέρι μια στάση κάνω,
απ’ το πηγάδι όνειρα πιάνω.
Η γειτονιά μου δεν έχει αλάνα,
τι μου θυμίζεις απόψε, Άννα.
|
Sta perasména éna taksídi léo na páo,
sto Oamvakári thélo na milíso,
me tus rebétes tu ntuniá na sergianíso,
to trelokóritso sta chili na filíso.
Sto Peristéri mia stási káno,
ap’ to pigádi ónira piáno.
I gitoniá mu den échi alána,
ki pu me fónazes, glikiá mu mána.
Sta perasména éna taksídi léo na páo,
me tu Tsitsáni tis peniés na tragudíso,
tu Chióti to buzuki the na angikso,
sto Άksion Estí to dákri mu na krípso.
Sto Peristéri mia stási káno,
ap’ to pigádi ónira piáno.
I gitoniá mu den échi alána,
ti mu thimízis apópse, Άnna.
|