|
Χρόνια τώρα με φωνάζει από μακριά
κι ούτε ξέρω πως αντέχω και δε βρίζω
να τη βλέπω ν’ αρμενίζει στ’ ανοιχτά
κι εγώ έτσι στα ρηχά να πλατσουρίζω.
Χρόνια τώρα με φωνάζει από μακριά
και με βλέπει σκεπτικό και κουρασμένο
και μου λέει έλα δοκίμασε άλλη μια,
εσένα ονειρεύομαι κι εσένα περιμένω.
Κι ακόμα μια φορά
πως θα τη φτάσω ελπίζω.
Η αγάπη ορμάει μπροστά
κι εγώ πίσω τρικλίζω.
Πέφτω κι αυτή γελά
μα εγώ πονάω και βρίζω
και πάω να σηκωθώ ξανά.
Κι ακόμα μια φορά
λέω θα της τραγουδήσω
τραγούδια τρυφερά
κι αρχίζω να γρυλίζω.
Φαλτσάρω και γελά
και σταματώ και βρίζω
και πάω να της το πω ξανά.
Κι όταν καμιά φορά
στέκει και την αγγίζω
μου λέει είμαι φωτιά
μα μοναχά δροσίζω.
Κι άμα καώ γελά
μα εγώ πονάω και βρίζω
και πάω να γιατρευτώ ξανά.
|
Chrónia tóra me fonázi apó makriá
ki ute kséro pos antécho ke de vrízo
na ti vlépo n’ armenízi st’ anichtá
ki egó étsi sta richá na platsurízo.
Chrónia tóra me fonázi apó makriá
ke me vlépi skeptikó ke kurasméno
ke mu léi éla dokímase álli mia,
eséna onirevome ki eséna periméno.
Ki akóma mia forá
pos tha ti ftáso elpízo.
I agápi ormái brostá
ki egó píso triklízo.
Péfto ki aftí gelá
ma egó ponáo ke vrízo
ke páo na sikothó ksaná.
Ki akóma mia forá
léo tha tis tragudíso
tragudia triferá
ki archízo na grilízo.
Faltsáro ke gelá
ke stamató ke vrízo
ke páo na tis to po ksaná.
Ki ótan kamiá forá
stéki ke tin angizo
mu léi ime fotiá
ma monachá drosízo.
Ki áma kaó gelá
ma egó ponáo ke vrízo
ke páo na giatreftó ksaná.
|
