Τώρα ευχαριστώ
αυτόν που κράτησε το φως
στα χρόνια της οργής
η μέρα όταν δείλιαζε.
Τώρα ευχαριστώ
αυτόν που τόσο τρυφερά
σε χέρια δυνατά
του ήλιου το παιδί φέρνει για σας.
Τώρα τραγουδώ
τα μάτια εκείνα που στεγνά
στη χώρα των τυφλών,
το βάθος του γκρεμού μετρούν.
Τώρα ευχαριστώ
αυτόν που μόνος στη σιωπή
με ήχους που κανείς
ν’ ακούσει δεν μπορεί κλαίει για σας.
Τώρα ευχαριστώ
αυτόν που κράτησε το φως
στα χρόνια της σιωπής
σκοτάδι παίρνοντας γι’ ανταμοιβή.
|
Tóra efcharistó
aftón pu krátise to fos
sta chrónia tis orgís
i méra ótan diliaze.
Tóra efcharistó
aftón pu tóso triferá
se chéria dinatá
tu íliu to pedí férni gia sas.
Tóra tragudó
ta mátia ekina pu stegná
sti chóra ton tiflón,
to váthos tu gkremu metrun.
Tóra efcharistó
aftón pu mónos sti siopí
me íchus pu kanis
n’ akusi den bori klei gia sas.
Tóra efcharistó
aftón pu krátise to fos
sta chrónia tis siopís
skotádi pernontas gi’ antamiví.
|