|
Με σκόρπισες ξανά στους πέντε ανέμους
για μια φορά ακόμη με εκδικείσαι
να είσαι εδώ και όμως να μην είσαι
κι ενώ πως δε θα φύγεις προσποιείσαι να
γίνεσαι άνεμος κι εσύ.
Με σκόρπισες ξανά στους πέντε ανέμους
για μια φορά ακόμα με παιδεύεις
μ’ ένα τίποτα με συντροφεύεις
κι από το τίποτα τα πάντα κλέβεις και
γίνεσαι άνεμος κι εσύ.
Κι εγώ σαν άνεμος θα φύγω θα χαθώ
κι όπως θα φεύγω φως μου, θα σε ονειρευτώ
να μ’ αγκαλιάζεις κι εγώ να προσπαθώ
για μια φορά να σ’ αρνηθώ.
Θα σ’ αρνηθώ
Κι εγώ σαν άνεμος θα φύγω θα χαθώ
κι όπως θα φεύγω φως μου, θα ερωτευτώ
τους πέντε άνεμους. Μ’ αυτούς θα ξεχαστώ
και δε θα ξαναρθώ
Με σκόρπισες ξανά στους πέντε ανέμους
τα χρόνια μου μαζί τους να ξοδεύω.
Αγκάλιασα κι εγώ τους πέντε ανέμους
κι απ’ ό,τι σε θυμίζει δραπετεύω και
γίνομαι άνεμος κι εγώ.
Με σκόρπισες ξανά στους πέντε ανέμους
και τώρα πια μ’ αυτούς θα ταξιδεύω.
Λάτρεψα κι εγώ τους πέντε ανέμους
τις νύχτες τους φιλώ και τους χαϊδεύω και
γίνομαι άνεμος κι εγώ.
|
Me skórpises ksaná stus pénte anémus
gia mia forá akómi me ekdikise
na ise edó ke ómos na min ise
ki enó pos de tha fígis prospiise na
ginese ánemos ki esí.
Me skórpises ksaná stus pénte anémus
gia mia forá akóma me pedevis
m’ éna típota me sintrofevis
ki apó to típota ta pánta klévis ke
ginese ánemos ki esí.
Ki egó san ánemos tha fígo tha chathó
ki ópos tha fevgo fos mu, tha se onireftó
na m’ agkaliázis ki egó na prospathó
gia mia forá na s’ arnithó.
Tha s’ arnithó
Ki egó san ánemos tha fígo tha chathó
ki ópos tha fevgo fos mu, tha eroteftó
tus pénte ánemus. M’ aftus tha ksechastó
ke de tha ksanarthó
Me skórpises ksaná stus pénte anémus
ta chrónia mu mazí tus na ksodevo.
Agkáliasa ki egó tus pénte anémus
ki ap’ ó,ti se thimízi drapetevo ke
ginome ánemos ki egó.
Me skórpises ksaná stus pénte anémus
ke tóra pia m’ aftus tha taksidevo.
Látrepsa ki egó tus pénte anémus
tis níchtes tus filó ke tus chaidevo ke
ginome ánemos ki egó.
|
