Σε γνώρισα κάποια βραδιά
παραμονές του Κλήδονα
σε κάποια γειτονιά που δεν ξεχνάω
ήμουν παιδί στα δεκαεννιά
τα χείλη μου ξεκλείδωνα
να πίνω να φιλώ και να ρωτάω
Μια τσικουδιά και άλλη μια, πενήντα χρόνια διαφορά
πενήντα χρόνια τσαμπουκά κι ευαισθησία
κι ότι μας έδεσε κρυφά, από την πρώτη τη ματιά
είναι του έρωτα η αδιάκοπη θυσία
Άκουσα νέα τρομερά, της Αρετούσας τα παιδιά
βγάλαν τα μάτια τους για ένα χωράφι προίκα
ο Οδυσσέας εμπρηστής, ο Προμηθέας νταβατζής
κι ο Ερωτόκριτος υπάλληλος του ΙΚΑ
Σου φέρνω έναν παλιό σκοπό, ένα τραγούδι σαν κι αυτό
και το λαγούτο μου θα κάνω εγώ κομμάτια
να ξέρεις, θα ‘χω στην καρδιά εκείνη τη ζεστή αγκαλιά
κι αυτά τα πύρινα, τα φλογερά σου μάτια
Καλή σου νύχτα εκεί ψηλά, αχ Συβαρίτισσα κυρά
κι όλα τα λόγια μου σκορπίσματα του αέρα
κι όσα δεν πρόλαβα να πω, νομίζω ήτανε γραφτό
Η αγάπη πάλι άργησε μια μέρα
|
Se gnórisa kápia vradiá
paramonés tu Klídona
se kápia gitoniá pu den ksechnáo
ímun pedí sta dekaenniá
ta chili mu kseklidona
na píno na filó ke na rotáo
Mia tsikudiá ke álli mia, penínta chrónia diaforá
penínta chrónia tsabuká ki evesthisía
ki óti mas édese krifá, apó tin próti ti matiá
ine tu érota i adiákopi thisía
Άkusa néa tromerá, tis Aretusas ta pediá
vgálan ta mátia tus gia éna choráfi prika
o Odisséas ebristís, o Promithéas ntavatzís
ki o Erotókritos ipállilos tu IKA
Su férno énan palió skopó, éna tragudi san ki aftó
ke to laguto mu tha káno egó kommátia
na kséris, tha ‘cho stin kardiá ekini ti zestí agkaliá
ki aftá ta pírina, ta flogerá su mátia
Kalí su níchta eki psilá, ach Sivarítissa kirá
ki óla ta lógia mu skorpísmata tu aéra
ki ósa den prólava na po, nomízo ítane graftó
I agápi páli árgise mia méra
|