Ήρθες σαν αέρας στη ζωή μου
άνοιξες την πόρτα της ψυχής μου
κι οι ανομολόγητοι μου πόθοι χάρηκαν
Πάτησα τους άγραφους τους νόμους
μα έφυγες και στους δικούς σου δρόμους
ανιχνεύω την ταυτότητά μου άδικα
Τώρα η θύμησή σου με ματώνει
και μες στου μυαλού μου την οθόνη
ζωγραφίζει πάλι τ’ όνομά σου
ο συνήθης ύποπτος
Τώρα η θύμησή σου με ματώνει
και μες στου μυαλού μου την οθόνη
ζωγραφίζει πάλι τ’ όνομά σου
ο συνήθης ύποπτος… ο έρωτας
Γεύτηκες λαθραία το κορμί μου
κι ήταν η ευθύνη όλη δική μου
γιατί η μαγεία του αγνώστου μ’ άγγιξε
Μα τις νύχτες μ’ έθαψες στο χιόνι
και χωρίς ντροπή, χωρίς συγγνώμη
σφράγισες την πόρτα που εσύ η ίδια άνοιξες
Τώρα η θύμησή σου με ματώνει
και μες στου μυαλού μου την οθόνη
ζωγραφίζει πάλι τ’ όνομά σου
ο συνήθης ύποπτος
Τώρα η θύμησή σου με ματώνει
και μες στου μυαλού μου την οθόνη
ζωγραφίζει πάλι τ’ όνομά σου
ο συνήθης ύποπτος… ο έρωτας
|
Ήrthes san aéras sti zoí mu
ánikses tin pórta tis psichís mu
ki i anomológiti mu póthi chárikan
Pátisa tus ágrafus tus nómus
ma éfiges ke stus dikus su drómus
anichnevo tin taftótitá mu ádika
Tóra i thímisí su me matóni
ke mes stu mialu mu tin othóni
zografízi páli t’ ónomá su
o siníthis ípoptos
Tóra i thímisí su me matóni
ke mes stu mialu mu tin othóni
zografízi páli t’ ónomá su
o siníthis ípoptos… o érotas
Geftikes lathrea to kormí mu
ki ítan i efthíni óli dikí mu
giatí i magia tu agnóstu m’ ángikse
Ma tis níchtes m’ éthapses sto chióni
ke chorís ntropí, chorís singnómi
sfrágises tin pórta pu esí i ídia ánikses
Tóra i thímisí su me matóni
ke mes stu mialu mu tin othóni
zografízi páli t’ ónomá su
o siníthis ípoptos
Tóra i thímisí su me matóni
ke mes stu mialu mu tin othóni
zografízi páli t’ ónomá su
o siníthis ípoptos… o érotas
|