Περνάς μπροστά μου η αύρα σου με κυκλώνει,
με προσγειώνει στο μηδέν.
Θα ‘θελα να ‘μουν στο κορμάκι σου ζώνη,
στο τραγουδάκι σου ρεφρέν.
Έχεις φεγγάρι μου δυο μέτρα μπόι
αλλά υπόγεια μυαλά.
Ούτε μιλιά, κοιτάς στον τοίχο το ρολόι
μέσα από μαύρα γυαλιά.
Είσαι ένας δρόμος που ψυχή δεν πατάει
πάντα μόνη, πάντα μόνη πάει.
Η ερημιά το χέρι σου κρατάει
και τι δε θα ‘δινα να έσβηνα τ’ αστέρι που σ’ οδηγάει,
να ‘μουν αγέρι στα μαλλιά σου να φυσάει.
Η αγάπη μάγισσα κινάει βουνά
γι’ αυτό κι εγώ παίρνω όρκο,
τον δράκο που έβαλες πριγκίπισσα να σε φυλά
θα τον αφήσω στον τόπο.
Συννεφιασμέ, συννεφιασμένε μου ουρανέ
μια χαραμάδα στην καρδιά σου άνοιξέ μου.
Όσο με διώχνεις άλλο τόσο με πεισμώνεις
κι ας με τελειώνεις στο τερέν.
Θα ‘θελα να ‘μουνα παλτό να μην κρυώνεις
να σου ξορκίσω όλα τα δεν.
Πως να σε πείσω κούκλα μου δυο μέτρα μπόι,
να σου γυρίσω τα μυαλά.
Ούτε μιλιά, κοιτάς στον τοίχο το ρολόι
μέσα απ’ τα μαύρα γυαλιά.
Είσαι ένας δρόμος που ψυχή δεν πατάει
πάντα μόνη, πάντα μόνη πάει.
Η ερημιά το χέρι σου κρατάει
και τι δε θα ‘δινα να έσβηνα τ’ αστέρι που σ’ οδηγάει,
να ‘μουν αγέρι στα μαλλιά σου να φυσάει.
Η αγάπη μάγισσα κινάει βουνά
γι’ αυτό κι εγώ παίρνω όρκο,
τον δράκο που έβαλες πριγκίπισσα να σε φυλά
θα τον αφήσω στον τόπο.
Συννεφιασμέ, συννεφιασμένε μου ουρανέ
μια χαραμάδα στην καρδιά σου άνοιξέ μου.
|
Pernás brostá mu i avra su me kiklóni,
me prosgióni sto midén.
Tha ‘thela na ‘mun sto kormáki su zóni,
sto tragudáki su refrén.
Έchis fengári mu dio métra bói
allá ipógia mialá.
Oíte miliá, kitás ston ticho to rolói
mésa apó mavra gialiá.
Ise énas drómos pu psichí den patái
pánta móni, pánta móni pái.
I erimiá to chéri su kratái
ke ti de tha ‘dina na ésvina t’ astéri pu s’ odigái,
na ‘mun agéri sta malliá su na fisái.
I agápi mágissa kinái vuná
gi’ aftó ki egó perno órko,
ton dráko pu évales prigkípissa na se filá
tha ton afíso ston tópo.
Sinnefiasmé, sinnefiasméne mu urané
mia charamáda stin kardiá su ániksé mu.
Όso me dióchnis állo tóso me pismónis
ki as me teliónis sto terén.
Tha ‘thela na ‘muna paltó na min kriónis
na su ksorkíso óla ta den.
Pos na se piso kukla mu dio métra bói,
na su giríso ta mialá.
Oíte miliá, kitás ston ticho to rolói
mésa ap’ ta mavra gialiá.
Ise énas drómos pu psichí den patái
pánta móni, pánta móni pái.
I erimiá to chéri su kratái
ke ti de tha ‘dina na ésvina t’ astéri pu s’ odigái,
na ‘mun agéri sta malliá su na fisái.
I agápi mágissa kinái vuná
gi’ aftó ki egó perno órko,
ton dráko pu évales prigkípissa na se filá
tha ton afíso ston tópo.
Sinnefiasmé, sinnefiasméne mu urané
mia charamáda stin kardiá su ániksé mu.
|