Σωριάζονται γύρω μου κορμιά ξεχασμένα
τα βλέπω, τρομάζω, κάπου νιώθω κι εμένα
φοβάμαι το δρόμο που η ψυχή μου χαράζει,
φοβάμαι τον κόσμο που υποσχέσεις αλλάζει
ανθρώπινη ύπαρξη χαρά φωτισμένη
με όραμα, δύναμη, καλά διαβασμένη,
μου δίνεσαι σώμα μου, με κάνεις κομμάτια,
φιλιά δηλητήριο και δαίμονα μάτια.
Μη μ’ αγγίζεις κοίταξέ με πως φοβάμαι,
μην ελπίζεις άφησέ με να κοιμάμαι,
δεν αντέχω τις στιγμές που είμαι μόνη,
μα δε θέλω συντροφιά που με σκοτώνει.
ναι, ναι, ναι, ναι………
Κηδεύω τα λόγια σου, μετά τα ξεχνάω,
στο όνειρο πιάνομαι, να ζήσω ζητάω,
δε ξέρω τι φταίει μα όταν είμαι κοντά σου,
πιο μόνη αισθάνομαι και ζω στη σκιά σου.
Μη μ’ αγγίζεις κοίταξέ με πως φοβάμαι,
μην ελπίζεις άφησέ με να κοιμάμαι,
δεν αντέχω τις στιγμές που είμαι μόνη,
μα δε θέλω συντροφιά που με σκοτώνει.
ναι, ναι, ναι, ναι……..
|
Soriázonte giro mu kormiá ksechasména
ta vlépo, tromázo, kápu niótho ki eména
fováme to drómo pu i psichí mu charázi,
fováme ton kósmo pu iposchésis allázi
anthrópini íparksi chará fotisméni
me órama, dínami, kalá diavasméni,
mu dínese sóma mu, me kánis kommátia,
filiá dilitírio ke demona mátia.
Mi m’ angizis kitaksé me pos fováme,
min elpízis áfisé me na kimáme,
den antécho tis stigmés pu ime móni,
ma de thélo sintrofiá pu me skotóni.
ne, ne, ne, ne………
Kidevo ta lógia su, metá ta ksechnáo,
sto óniro piánome, na zíso zitáo,
de kséro ti ftei ma ótan ime kontá su,
pio móni esthánome ke zo sti skiá su.
Mi m’ angizis kitaksé me pos fováme,
min elpízis áfisé me na kimáme,
den antécho tis stigmés pu ime móni,
ma de thélo sintrofiá pu me skotóni.
ne, ne, ne, ne……..
|