|
Φεγγάρια απλώνω το δρόμο σου στρώνω
απ’ το σκοτάδι να βγεις
και λέω στ’ αστέρια να απλώσουν τα χέρια
κι αν φοβηθείς να πιαστείς
Συνωμοσία μυστική το σύμπαν κάνει
κάνω ευχή ότι κι αν πω απόψε πιάνει
ευθυγραμμίζονται για σένα οι πλανήτες
να βρεις το δρόμο που δε βρήκες τόσες νύχτες
Συνωμοσία μυστική το σύμπαν κάνει
κάνω ευχή ότι κι αν πω απόψε πιάνει
συνωμοσία μυστική για να γυρίσεις
να κάνεις όνειρα ξανά τις αναμνήσεις
Γυρίζω το χρόνο στην πρώτη μας νύχτα
πάνω στην ώρα να ‘ρθεις
και λέω στ’ αστέρια να απλώσουν τα χέρια
κι αν φοβηθείς να πιαστείς
|
Fengária aplóno to drómo su stróno
ap’ to skotádi na vgis
ke léo st’ astéria na aplósun ta chéria
ki an fovithis na piastis
Sinomosía mistikí to síban káni
káno efchí óti ki an po apópse piáni
efthigrammízonte gia séna i planítes
na vris to drómo pu de vríkes tóses níchtes
Sinomosía mistikí to síban káni
káno efchí óti ki an po apópse piáni
sinomosía mistikí gia na girísis
na kánis ónira ksaná tis anamnísis
Girízo to chróno stin próti mas níchta
páno stin óra na ‘rthis
ke léo st’ astéria na aplósun ta chéria
ki an fovithis na piastis
|
