Πολεμούσαμε απ’ το βράδυ ως το πρωί τατζούμ παπατζούμ
Από `δω εμείς από κει και οι εχθροί
Κι ούτε νερό εν δυο
Ούτε ψωμί τρία τέσσερα
ούτε νερό, ούτε ψωμί ούτε φαϊ
Βασιλιάς πατρίς θρησκεία μας οδηγεί
Πλημμύρισε από αίμα όλη η γη
Να όμως που το άλλο βράδυ φτάνει με ψυχή.
Αρκετοί είναι οι νεκροί
Μας σφίγγει μια σωματική ανάγκη
Δεν παίρνει αναβολή
Τα όπλα παρατάμε
Και πίσω από τα δέντρα πάμε
Το ίδιο κι οι εχθροί
Κι ακολουθούν κι οι αξιωματικοί -με καρδιά.
Τώρα όλα πήγανε στο βρόντο
Πατρίς θρησκεία βασιλιάς
Κι έμεινε ο κυρ Πόλεμος στον τόπο
Σαν απόπληκτος μπαμπάς
Έγινε ειρήνη για λόγους “ανωτέρας βίας”
Ας κράταγε, αλήθεια, για όλη τη μικρή ζωή μας
|
Polemusame ap’ to vrádi os to pri tatzum papatzum
Apó `do emis apó ki ke i echthri
Ki ute neró en dio
Oíte psomí tría téssera
ute neró, ute psomí ute fai
Oasiliás patrís thriskia mas odigi
Plimmírise apó ema óli i gi
Na ómos pu to állo vrádi ftáni me psichí.
Arketi ine i nekri
Mas sfíngi mia somatikí anágki
Den perni anavolí
Ta ópla paratáme
Ke píso apó ta déntra páme
To ídio ki i echthri
Ki akoluthun ki i aksiomatiki -me kardiá.
Tóra óla pígane sto vrónto
Patrís thriskia vasiliás
Ki émine o kir Pólemos ston tópo
San apópliktos babás
Έgine iríni gia lógus “anotéras vías”
As krátage, alíthia, gia óli ti mikrí zoí mas
|