Είμαστ’ αδέρφια, μιας μάνας γέννα,
στις φλέβες τρέχει το ίδιο αίμα.
Κι αν χώρια τώρα σαν ξένοι ζούμε,
πάλι μια μέρα θ’ αγκαλιαστούμε.
Τ’ αδέρφια δε χωρίζουνε,
η μοίρα το ’χει γράψει·
κι ανάμεσά τους όποιος μπει
φωτιά να τονε κάψει.
Όποιο συμφέρον κι αν μπει στη μέση,
να μας χωρίσει δε θα μπορέσει.
Σ’ αυτό τον κόσμο όλα συμβαίνουν,
τ’ αδέρφια όμως αδέλφια μένουν.
Τ’ αδέρφια δε χωρίζουνε,
η μοίρα το ’χει γράψει·
κι ανάμεσά τους όποιος μπει
φωτιά να τονε κάψει.
Είμαστ’ αδέρφια, μιας μάνας γέννα,
στις φλέβες τρέχει το ίδιο αίμα.
Μπορεί καθένας δρόμο ν’ αλλάζει,
μια μάνα όμως μας αγκαλιάζει.
Τ’ αδέρφια δε χωρίζουνε,
η μοίρα το ’χει γράψει·
κι ανάμεσά τους όποιος μπει
φωτιά να τονε κάψει.
|
Imast’ adérfia, mias mánas génna,
stis fléves tréchi to ídio ema.
Ki an chória tóra san kséni zume,
páli mia méra th’ agkaliastume.
T’ adérfia de chorízune,
i mira to ’chi grápsi·
ki anámesá tus ópios bi
fotiá na tone kápsi.
Όpio simféron ki an bi sti mési,
na mas chorísi de tha borési.
S’ aftó ton kósmo óla simvenun,
t’ adérfia ómos adélfia ménun.
T’ adérfia de chorízune,
i mira to ’chi grápsi·
ki anámesá tus ópios bi
fotiá na tone kápsi.
Imast’ adérfia, mias mánas génna,
stis fléves tréchi to ídio ema.
Bori kathénas drómo n’ allázi,
mia mána ómos mas agkaliázi.
T’ adérfia de chorízune,
i mira to ’chi grápsi·
ki anámesá tus ópios bi
fotiá na tone kápsi.
|