Γυρνούσες τόσα χρόνια τα λιμάνια
και ιστορίες έλεγες πολλές,
για κάποιους που τους ρίξαν στα λιοντάρια
μα βγήκαν ζωντανοί χωρίς πληγές.
Κανέναν ποτέ δεν προσκύνησαν
δεν άκουσαν καμιά διαταγή
μονάχα με την τρέλα συμφωνήσαν
να πνίξουν τις φωνές της λογικής.
Κάτσε στ’ αβγά σου και στο σύστημα θα βρεις παρηγοριά
τ’ αστέρια θα`ναι πάντα μακριά.
Μες στο καβούκι του κανείς δεν κινδυνεύει απ’ τη φωτιά
τα κάστανα και κρύα είναι καλά
Σε είδα χθες το βράδυ στην πλατεία
γεμάτα τα παγκάκια με κλοσάρ.
Πετάχτηκες από τη μπιραρία
και ρώσικη ρουλέτα αρχινάς.
Το χέρι σου περίστροφο κρατάει
στον κρόταφο την κάνη ακουμπάς
μα λίγο πριν πατήσεις τη σκανδάλη
ακούς μια φωνή και σταματάς.
Κάτσε στ’ αβγά σου
|
Girnuses tósa chrónia ta limánia
ke istoríes éleges pollés,
gia kápius pu tus ríksan sta liontária
ma vgíkan zontani chorís pligés.
Kanénan poté den proskínisan
den ákusan kamiá diatagí
monácha me tin tréla simfonísan
na pníksun tis fonés tis logikís.
Kátse st’ avgá su ke sto sístima tha vris parigoriá
t’ astéria tha`ne pánta makriá.
Mes sto kavuki tu kanis den kindinevi ap’ ti fotiá
ta kástana ke kría ine kalá
Se ida chthes to vrádi stin platia
gemáta ta pagkákia me klosár.
Petáchtikes apó ti biraría
ke rósiki ruléta archinás.
To chéri su perístrofo kratái
ston krótafo tin káni akubás
ma lígo prin patísis ti skandáli
akus mia foní ke stamatás.
Kátse st’ avgá su
|