|
Θα ‘ρθουν στιγμές πολλές που στον καθρέφτη θα κοιτιέσαι, αναρωτιέσαι αν θα πρέπει να καυχιέσαι, αν η ζωή σου όλη ήταν μόνο σκιές σε σκηνές σε συναυλίες ή σε κάποιες εκπομπές.
Αν έχεις κάνει λάθη, αν έχεις κάνει έστω λίγα, αν έχεις νιώσει πάθη, αν έχεις νιώσει έστω εκείνα αυτά όλα αυτά που ποτέ δε σου αρκούσαν αυτά που ποιητές πιο παλιά εξυμνούσαν.
Βλέπεις τη ζωή σου μπροστά να περνάει νιώθεις ο χρόνος κάτι ακόμα τελικά σου χρωστάει νιώθεις ναυάγιο και πνίγεσαι ο βυθός σε ρουφάει νιώθεις πως όλος ο πλανήτης σε κοιτάει
Σφίγγεις τα δόντια λες ακόμα λίγο ότι και να ‘ναι, πρέπει να το υπομείνω να το βάλω στα πόδια όχι δε θα φύγω χέρια στο τιμόνι και τα δάκτυλα σφίγγω…
Βλέπω να με κυνηγάει η ζωή και να τρέχω μα δεν είναι αρκετά τα βήματά μου.
Βλέπω να με κυνηγάει η ζωή και να τρέχω μα δεν είναι αρκετά τα βήματά μου.
Δεν περνάει στιγμή που να μη νιώθω αμφιβολία, σε θέα κοινή χωρίς καθόλου ηρεμία τεντωμένο σκοινί, τώρα μαθαίνω ισορροπία, σε κάθε κριτική παθαίνω πια αλλεργία.
Μια μια οι σκηνές στο μυαλό μου περνάνε και καμιά απ’ αυτές άστοχη πια δε θα ‘ναι δίσκοι τραγούδια κόντρες και νύξεις, έρωτες πάθη λόγια πρόσωπα που θέλεις να πνίξει.
Μήπως ήταν λάθος, όλα όσα έκανα;
Μήπως έναν έναν τους φίλους μου όλους ξέκανα; Έτσι δε λένε; Φίλοι και εχθροί μου, αυτά δε μου φορτώνουν μήπως όλη τη ζωή μου;
Σε κάθε βήμα μου, ψίθυροι στην πλάτη μου, με βλέπουν όλοι μέρος μια απάτης που αφήνει τους καλούς μια ζωή πάντα πίσω
Αχάριστοι ελάτε όλοι μπροστά μου να σας φτύσω…
Βλέπω να με κυνηγάει η ζωή και να τρέχω μα δεν είναι αρκετά τα βήματά μου.
Βλέπω να με κυνηγάει η ζωή και να τρέχω μα δεν είναι αρκετά τα βήματά μου.
Ξέρω… δεν ήμουνα αυτός που θέλατε, αυτός που με κάθε σας αστείο θα γέλαγε, αυτός που θα έβγαζε φτερά να πέταγε, πόσο λίγο όλοι εσείς με ξέρατε
Ίσως δεν ήμουνα ποτέ επαναστάτης, απλά ο ηθικός αυτουργός μια απάτης
Για άλλους μια φτωχή μετριότητα μπροστά στο ελληνικό hip hop που σφύζει από ποιότητα
Τώρα ζητάνε την αποπομπή μου, ακόμα πιο πολλοί θέλουν την καταστροφή μου. Κάθε στροφή μου δηλητήριο στ’ αυτιά τους, μια φυλακή που τελικά θα ‘ναι δικιά τους Σιγά σιγά, ήρθε η ώρα για να φύγει, το μίασμα το έγκλημα αυτός που δεν αφήνει. Αυτός που στ’ όνομα του πια κανείς νερό δεν πίνει.
Το ποιος αξίζει ο κόσμος θα το κρίνει…
Βλέπω να με κυνηγάει η ζωή και να τρέχω μα δεν είναι αρκετά τα βήματά μου.
Βλέπω να με κυνηγάει η ζωή και να τρέχω μα δεν είναι αρκετά τα βήματά μου.
|
Tha ‘rthun stigmés pollés pu ston kathréfti tha kitiése, anarotiése an tha prépi na kafchiése, an i zoí su óli ítan móno skiés se skinés se sinavlíes í se kápies ekpobés.
An échis káni láthi, an échis káni ésto líga, an échis niósi páthi, an échis niósi ésto ekina aftá óla aftá pu poté de su arkusan aftá pu piités pio paliá eksimnusan.
Olépis ti zoí su brostá na pernái nióthis o chrónos káti akóma teliká su chrostái nióthis nafágio ke pnígese o vithós se rufái nióthis pos ólos o planítis se kitái
Sfíngis ta dóntia les akóma lígo óti ke na ‘ne, prépi na to ipomino na to válo sta pódia óchi de tha fígo chéria sto timóni ke ta dáktila sfíngo…
Olépo na me kinigái i zoí ke na trécho ma den ine arketá ta vímatá mu.
Olépo na me kinigái i zoí ke na trécho ma den ine arketá ta vímatá mu.
Den pernái stigmí pu na mi niótho amfivolía, se théa kiní chorís kathólu iremía tentoméno skiní, tóra matheno isorropía, se káthe kritikí patheno pia allergia.
Mia mia i skinés sto mialó mu pernáne ke kamiá ap’ aftés ástochi pia de tha ‘ne díski tragudia kóntres ke níksis, érotes páthi lógia prósopa pu thélis na pníksi.
Mípos ítan láthos, óla ósa ékana;
Mípos énan énan tus fílus mu ólus ksékana; Έtsi de léne; Fíli ke echthri mu, aftá de mu fortónun mípos óli ti zoí mu;
Se káthe víma mu, psíthiri stin pláti mu, me vlépun óli méros mia apátis pu afíni tus kalus mia zoí pánta píso
Acháristi eláte óli brostá mu na sas ftíso…
Olépo na me kinigái i zoí ke na trécho ma den ine arketá ta vímatá mu.
Olépo na me kinigái i zoí ke na trécho ma den ine arketá ta vímatá mu.
Kséro… den ímuna aftós pu thélate, aftós pu me káthe sas astio tha gélage, aftós pu tha évgaze fterá na pétage, póso lígo óli esis me ksérate
Ίsos den ímuna poté epanastátis, aplá o ithikós afturgós mia apátis
Gia állus mia ftochí metriótita brostá sto ellinikó hip hop pu sfízi apó piótita
Tóra zitáne tin apopobí mu, akóma pio polli thélun tin katastrofí mu. Káthe strofí mu dilitírio st’ aftiá tus, mia filakí pu teliká tha ‘ne dikiá tus Sigá sigá, írthe i óra gia na fígi, to míasma to égklima aftós pu den afíni. Aftós pu st’ ónoma tu pia kanis neró den píni.
To pios aksízi o kósmos tha to kríni…
Olépo na me kinigái i zoí ke na trécho ma den ine arketá ta vímatá mu.
Olépo na me kinigái i zoí ke na trécho ma den ine arketá ta vímatá mu.
|
