Τα δάκρυα | Ta dákria

Να κλαις πολύ και δάκρυα
να χύνεις δεν πειράζει.
Ο έρωτας είναι σκληρός
και γνώμη δεν αλλάζει.

Μα κάπου παν’ τα δάκρυα,
σε κάποιον κήπο μυστικό.
Κάποιος τα κάνει συντριβάνι,
χτίζει παλάτια από νερό.

Κανένας δε σε άφησε,
κανένας δε χωρίζει.
Οι άνθρωποι είναι μόνοι τους,
η μοναξιά κοστίζει.

Na kles polí ke dákria
na chínis den pirázi.
O érotas ine sklirós
ke gnómi den allázi.

Ma kápu pan’ ta dákria,
se kápion kípo mistikó.
Kápios ta káni sintriváni,
chtízi palátia apó neró.

Kanénas de se áfise,
kanénas de chorízi.
I ánthropi ine móni tus,
i monaksiá kostízi.