Ψηλά τον πήχη έβαλα
μα με την τσέπη άδεια
κάτω με πήρε η βόλτα μου
και ξώφαλτσα τα σκάγια
Βάρκα που έχει ένα κουπί
δρόμο στραβό θα πάρει
αν όμως τρίξουν κι οι αρμοί
ποιος κλαίει το βαρκάρη
Με δανεικά ιδανικά
χοροί πώς να κρατήσουν
κι τόκοι προπονήθηκαν
ρεκόρ να καταρρίψουν
Θα την πληρώνω μια ζωή
την απρονοησιά μου
αν δεν κατέβουν τα μυαλά
από τα κάγκελα μου
Λέω να βάλω ενέχυρο
τη γυάλα και το ψάρι
για να ξεθάψω τ’ όνειρο
θέλει κασμά και φτυάρι
|
Psilá ton píchi évala
ma me tin tsépi ádia
káto me píre i vólta mu
ke ksófaltsa ta skágia
Oárka pu échi éna kupí
drómo stravó tha pári
an ómos tríksun ki i armi
pios klei to varkári
Me daniká idaniká
chori pós na kratísun
ki tóki proponíthikan
rekór na katarrípsun
Tha tin pliróno mia zoí
tin apronoisiá mu
an den katévun ta mialá
apó ta kágkela mu
Léo na válo enéchiro
ti giála ke to psári
gia na ksethápso t’ óniro
théli kasmá ke ftiári
|