Στην πόρτα στάθηκες και μου ’πες κι αν χωρίζουμε
να βρεις σου εύχομαι καινούρια ευτυχία
κι εγώ σου απάντησα το απόλυτο όσοι αγγίζουνε
τι να την κάνουνε τη δεύτερη ευκαιρία
Τα είδα όλα και τα ’χω ζήσει
μετά από σένα η καρδιά τι ν’αγαπήσει
είσαι η ψυχή μου κι αφού σε χάνω
ένα κορμί χωρίς ψυχή τι να το κάνω
Ανάσα πήρα απ’ το δικό σου στόμα
και τώρα πάλι γίνομαι νερό και χώμα
Στην πόρτα στάθηκες με κοίταξες κατάματα
κι είπες θα βρεις καινούρια χείλη να φιλήσεις
μα εγώ που ήπια τα φιλιά σου τα αθάνατα
τι να τις κάνω τις φθηνές απομιμήσεις
|
Stin pórta státhikes ke mu ’pes ki an chorízume
na vris su efchome kenuria eftichía
ki egó su apántisa to apólito ósi angizune
ti na tin kánune ti defteri efkería
Ta ida óla ke ta ’cho zísi
metá apó séna i kardiá ti n’agapísi
ise i psichí mu ki afu se cháno
éna kormí chorís psichí ti na to káno
Anása píra ap’ to dikó su stóma
ke tóra páli ginome neró ke chóma
Stin pórta státhikes me kitakses katámata
ki ipes tha vris kenuria chili na filísis
ma egó pu ípia ta filiá su ta athánata
ti na tis káno tis fthinés apomimísis
|