Το πρώτο σου φιλί
δεν το λαχτάρησα πολύ,
το πήρα γιατί έτυχε.
Έν’ άλλο πιο μετά
σ’ έφερε λίγο πιο κοντά,
διψούσα και με πέτυχε.
Κι από φόβο ή δειλία
είπα αγάπη τη φιλία
κι ένιωθα λίγο σαν να φταίω.
Κι έτσι δεν έβγαλα μιλιά
σ’ όλα τα επόμενα φιλιά
μέχρι το τελευταίο.
Το πιο όμορφο φιλί
σ’ ένα νησί μι’ ανατολή
με βρήκε ζαλισμένη.
Και ύστερα από κει
ένιωθα κάπως να μου αρκεί
η γεύση που απομένει.
Κι από φόβο ή δειλία
είπα αγάπη τη φιλία
κι ένιωθα λίγο σαν να φταίω.
Κι έτσι δεν έβγαλα μιλιά
σ’ όλα τα επόμενα φιλιά
μέχρι το τελευταίο.
|
To próto su filí
den to lachtárisa polí,
to píra giatí étiche.
Έn’ állo pio metá
s’ éfere lígo pio kontá,
dipsusa ke me pétiche.
Ki apó fóvo í dilía
ipa agápi ti filía
ki éniotha lígo san na fteo.
Ki étsi den évgala miliá
s’ óla ta epómena filiá
méchri to telefteo.
To pio ómorfo filí
s’ éna nisí mi’ anatolí
me vríke zalisméni.
Ke ístera apó ki
éniotha kápos na mu arki
i gefsi pu apoméni.
Ki apó fóvo í dilía
ipa agápi ti filía
ki éniotha lígo san na fteo.
Ki étsi den évgala miliá
s’ óla ta epómena filiá
méchri to telefteo.
|