Είχε τόσα φύλλα
Θεέ μου, πόσα φύλλα
να φυσήξει ο βοριάς
Δες πόσα πελάγη
πόση καταιγίδα
κι όμως φύσηξε εμάς
Κι εγώ ένα φύλλο που ο χειμώνας σου
Με φέρνει πάλι προς την πόρτα σου
Είχε τόσα φύλλα
Κι όμως φύσηξε εμάς
Τι με κοιτάς;
Δεν είμαι τίποτα
Κι από το τίποτα πιο λίγο
Ούτε να μείνεις δεν κατάφερα
Ούτε να φύγω δεν μπορώ
Τι με κοιτάς;
Δεν είμαι τίποτα
Γι’ αυτό κι απόψε καταλήγω
Έξω απ’ την πόρτα σου πεθαίνοντας
Έξω απ’ την πόρτα σου να ζω
Είχε τόσους δρόμους
Θεέ μου, πόσους δρόμους
Να διαλέξει η ζωή
Μα όποιον και να πήρα
Όπου και να πήγα
Πάντα γύριζα εκεί
Όλοι δρόμοι που μου ανοίγονται
Πάνω στα μάτια σου γκρεμίζονται
Όπου και να πήγα
Πάντα γύριζα εκεί
|
Iche tósa fílla
Theé mu, pósa fílla
na fisíksi o voriás
Des pósa pelági
pósi kategida
ki ómos físikse emás
Ki egó éna fíllo pu o chimónas su
Me férni páli pros tin pórta su
Iche tósa fílla
Ki ómos físikse emás
Ti me kitás;
Den ime típota
Ki apó to típota pio lígo
Oíte na minis den katáfera
Oíte na fígo den boró
Ti me kitás;
Den ime típota
Gi’ aftó ki apópse katalígo
Έkso ap’ tin pórta su pethenontas
Έkso ap’ tin pórta su na zo
Iche tósus drómus
Theé mu, pósus drómus
Na dialéksi i zoí
Ma ópion ke na píra
Όpu ke na píga
Pánta giriza eki
Όli drómi pu mu anigonte
Páno sta mátia su gkremízonte
Όpu ke na píga
Pánta giriza eki
|