Στο Μεσολόγγι εγεννήθηκε η Ελλάδα
χίλιες φορές κι εκεί θα ξαναγεννηθεί.
Θα ’ναι οι ψυχές μας όλες άσβηστη λαμπάδα
και θα ‘ναι πάλι Ανάστασης παραμονή.
Στις Θερμοπύλες τον Μπραΐμη δεν τον είδες,
γιατί του Ξέρξη είχε βάλει την στολή.
Μες στο τσουκάλι βράζαν πάλι οι τσουκνίδες
κι ετοιμαζόσουν για της μάχης τη γιορτή.
Είν’ η ζωή μου Μεσολόγγι, Χάνι της Γραβιάς,
είν’ η φωνή μου Σούλι, «Εδώ Πολυτεχνείο.
Αν θες να πας μπροστά, θυμήσου πίσω να κοιτάς,
κι από τη μια φωτιά, σ’ άλλη φωτιά να περπατάς.
|
Sto Mesolóngi egenníthike i Elláda
chílies forés ki eki tha ksanagennithi.
Tha ’ne i psichés mas óles ásvisti labáda
ke tha ‘ne páli Anástasis paramoní.
Stis Thermopíles ton Braΐmi den ton ides,
giatí tu Ksérksi iche váli tin stolí.
Mes sto tsukáli vrázan páli i tsuknídes
ki etimazósun gia tis máchis ti giortí.
In’ i zoí mu Mesolóngi, Cháni tis Graviás,
in’ i foní mu Suli, «Edó Politechnio.
An thes na pas brostá, thimísu píso na kitás,
ki apó ti mia fotiá, s’ álli fotiá na perpatás.
|