Θα περάσουν τα σύννεφα
δίπλα μου προχώρα
χώρα αθάνατη
των γενναίων οι θάνατοι.
Μοίρα δοξασμένη
Μοίρα αιώνια χαραγμένη.
Θα περάσουν τα σύννεφα
θα ’ρθουν χελιδόνια
θα ‘ρθει η Άνοιξη ξανά
μ’ άσπρο και γαλάζιο φως
η ελπίδα.
Κι η ζωή γλυκιά
πλάι στη θάλασσα
σε μια φοινικιά.
Στην αγκαλιά σου
πλάι στο κύμα
κέρνα με φιλιά
αχ μες τη σιγαλιά
στον πόλεμο το κρίμα.
Άκου την καρδιά, πώς χτυπά
δε θα κάνουν βήμα.
Θα τη ξαναβρούμε
μια Κυριακή
άσπρη μέρα γαλανή
με σταυρού το σχήμα
Αχ!
την καινούρια ζωή
Μην μου κλαις δεν κάνει!
Κοίτα της νίκης
τα κάτασπρα φτερά
κι αν με θέλεις λιγάκι
μου φτάνει.
Θα ξαναβρούμε στους δρόμους
τη χαρά
με καινούρια φτερά.
|
Tha perásun ta sínnefa
dípla mu prochóra
chóra athánati
ton genneon i thánati.
Mira doksasméni
Mira eónia charagméni.
Tha perásun ta sínnefa
tha ’rthun chelidónia
tha ‘rthi i Άniksi ksaná
m’ áspro ke galázio fos
i elpída.
Ki i zoí glikiá
plái sti thálassa
se mia finikiá.
Stin agkaliá su
plái sto kíma
kérna me filiá
ach mes ti sigaliá
ston pólemo to kríma.
Άku tin kardiá, pós chtipá
de tha kánun víma.
Tha ti ksanavrume
mia Kiriakí
áspri méra galaní
me stavru to schíma
Ach!
tin kenuria zoí
Min mu kles den káni!
Kita tis níkis
ta kátaspra fterá
ki an me thélis ligáki
mu ftáni.
Tha ksanavrume stus drómus
ti chará
me kenuria fterá.
|