Όποιος μεγάλωσε στα ξένα χέρια
κι ήπιε το δάκρυ της ορφάνιας το πικρό
αυτός γνωρίζει τι θα πει
να τρως με πόνο το ψωμί
όταν βρεθείς χωρίς προστάτη στη ζωή
Είναι πικρά είναι βαριά τα ξένα χέρια
τα ξένα χέρια είναι μαχαίρια
Και στην αγάπη μου τα όνειρά μου
κι αυτά γκρέμισαν από της μοίρας την οργή
αυτός που μου `χε υποσχεθεί
πως θα μ’ αλλάξει τη ζωή
κι αυτός δεν είχε μες τα στήθια του ψυχή
|
Όpios megálose sta kséna chéria
ki ípie to dákri tis orfánias to pikró
aftós gnorízi ti tha pi
na tros me póno to psomí
ótan vrethis chorís prostáti sti zoí
Ine pikrá ine variá ta kséna chéria
ta kséna chéria ine macheria
Ke stin agápi mu ta ónirá mu
ki aftá gkrémisan apó tis miras tin orgí
aftós pu mu `che iposchethi
pos tha m’ alláksi ti zoí
ki aftós den iche mes ta stíthia tu psichí
|