|
Τα λόγια ανατέλλουνε τις νύχτες σαν αστέρια
Και στη φωνή σου ψάχνουνε να βρούνε τις σιωπές
Το γόνατό σου χάραξες μια νύχτα με μαχαίρια
Να δείξεις πως μπολιάζουνε τις άγριες ελιές
Και στο δεξί το χέρι σου στο μπράτσο από κάτω
Μια μαχαιριά ο πατέρας σου σου έκανε μικρή
Σε μια γενέθλια γιορτή ξημέρωμα Σαββάτο
Γιατί έμοιαζες της μάνας σου που αγάπησε πολύ
Και ένα βράδυ αδειανό σβηστό και μεθυσμένο
Εκέντησες στον ώμο σου ένα μικρό τατού
Που χρόνια τρώει το σώμα σου κι ακόμη πεινασμένο
Σαν το παλιό το όνειρο που ξαγρυπνά παντού
Μια γύφτισσα σου έκανε τρύπα στον αφαλό σου
Και σκουλαρίκι κρέμασες και στον αστερισμό
Το δαχτυλίδι το’κρυβες μες στο προσκέφαλό σου
Μ’ ένα σταυρό της μάνας σου που φόραγες χρυσό
Και μια φορά που ήσουνα βαθιά αποκοιμισμένη
Εγύρεψα στα χέρια σου να πιάσω τις πληγές
Κι εσύ μέσα στον ύπνο σου γελούσες μεθυσμένη
Και κράταγες τις χούφτες σου σαν τη γροθιές κλειστές
|
Ta lógia anatéllune tis níchtes san astéria
Ke sti foní su psáchnune na vrune tis siopés
To gónató su chárakses mia níchta me macheria
Na diksis pos boliázune tis ágries eliés
Ke sto deksí to chéri su sto brátso apó káto
Mia macheriá o patéras su su ékane mikrí
Se mia genéthlia giortí ksiméroma Savváto
Giatí émiazes tis mánas su pu agápise polí
Ke éna vrádi adianó svistó ke methisméno
Ekéntises ston ómo su éna mikró tatu
Pu chrónia trói to sóma su ki akómi pinasméno
San to palió to óniro pu ksagripná pantu
Mia giftissa su ékane trípa ston afaló su
Ke skularíki krémases ke ston asterismó
To dachtilídi to’krives mes sto proskéfaló su
M’ éna stavró tis mánas su pu fórages chrisó
Ke mia forá pu ísuna vathiá apokimisméni
Egirepsa sta chéria su na piáso tis pligés
Ki esí mésa ston ípno su geluses methisméni
Ke krátages tis chuftes su san ti grothiés klistés
|
