Φύγε σου λέω να χαρείς,
φύγε και μη γυρίσεις
γιατί αν μείνεις μια στιγμή
έτσι και με φιλήσεις
στο βήμα σου θα μπερδευτώ
με γόνατα λυμένα
στα μάτια σου θα κρεμαστώ
κι αλίμονο σε μένα.
Φύγε σου λέω να χαρείς
σε βλέπω κι αργολιώνω
άσε μου τον εγωισμό
και τον γλυκό τον πόνο
να νιώθω ότι σ’ έδιωξα
κι ας ξέρω πως πεθαίνω
να κλαίω γιατί έφυγες
και να σε περιμένω.
|
Fíge su léo na charis,
fíge ke mi girísis
giatí an minis mia stigmí
étsi ke me filísis
sto víma su tha berdeftó
me gónata liména
sta mátia su tha kremastó
ki alímono se ména.
Fíge su léo na charis
se vlépo ki argolióno
áse mu ton egismó
ke ton glikó ton póno
na niótho óti s’ édioksa
ki as kséro pos petheno
na kleo giatí éfiges
ke na se periméno.
|