Πόσο μας άρεσε το ζεστό το ψωμί
και το παιχνίδι μες την αυλή μας
ήταν ξένοιαστα τα ονειρά μας
κινούσαμε για το σχολείο
και ο κόσμος ευλογία
Δεν τα ξέραμε ακόμα τα μαχαίρια
μες στα χέρια μας κρατούσαμε τ’ αστέρια
και ο πατέρας μας μιλούσε
για τραγούδια για ταξίδια
Πόσο μας άρεσε του χωριού η βραδιά
και οι μουσικάντες στο πανηγύρι
ήταν κάτασπρη η εκκλησιά μας
σαν ψεύτικη ζωγραφισμένη
κι οι καρδιές μας σαν λουλούδια
|
Póso mas árese to zestó to psomí
ke to pechnídi mes tin avlí mas
ítan kséniasta ta onirá mas
kinusame gia to scholio
ke o kósmos evlogia
Den ta ksérame akóma ta macheria
mes sta chéria mas kratusame t’ astéria
ke o patéras mas miluse
gia tragudia gia taksídia
Póso mas árese tu choriu i vradiá
ke i musikántes sto panigiri
ítan kátaspri i ekklisiá mas
san pseftiki zografisméni
ki i kardiés mas san luludia
|