Φωνάζουν τα μεγάφωνα
τα λόγια τα δικά σου
τα σ’ αγαπώ παράφωνα
βγαίνουν απ’ την καρδιά σου
Φωνάζουν τα μεγάφωνα
λόγια μαχαιρωμένα
λόγια που είπες άπονα
χωρίς ντροπή για μένα
Με χωρίζεις στα δυο
με σκορπάς σαν την άμμο
λιγοστά τα φιλιά
και μονά τα κρεβάτια
με χωρίζεις στα δυο
με πατάς που ’μαι χάμω
κι όμως σ’ έχω βαθιά
άγια εικόνα στα μάτια
Φωνάζουν τα μεγάφωνα
στ’ έρωτα την πλατεία
και η καρδιά μου λύγισε
στην πρώτη σου απεργία
|
Fonázun ta megáfona
ta lógia ta diká su
ta s’ agapó paráfona
vgenun ap’ tin kardiá su
Fonázun ta megáfona
lógia macheroména
lógia pu ipes ápona
chorís ntropí gia ména
Me chorízis sta dio
me skorpás san tin ámmo
ligostá ta filiá
ke moná ta krevátia
me chorízis sta dio
me patás pu ’me chámo
ki ómos s’ écho vathiá
ágia ikóna sta mátia
Fonázun ta megáfona
st’ érota tin platia
ke i kardiá mu lígise
stin próti su apergia
|