Τα μελτέμια ήρθανε νωρίς
κι ο λοστρόμος έδενε το φλόκο,
τα αλάνια φώναζαν στο ντόκο
παίζοντας το τόπι ολημερίς,
τα αλάνια φώναζαν στο ντόκο
παίζοντας το τόπι ολημερίς.
Σκάντζα βάρδια κάθε Κυριακή
κι η ομίχλη ανάκατη με ζέστη,
από την Μπραζίλια στην Τεργέστη
κι ύστερα γραμμή για Κορσική,
από την Μπραζίλια στην Τεργέστη
κι ύστερα γραμμή για Κορσική.
Ξαγρυπνώντας στον ωκεανό
με το βλέμμα πάνω στην πυξίδα,
κάθε στεριανή, τώρα, ελπίδα,
μοιάζει μ’ όνειρο αλαργινό,
κάθε στεριανή, τώρα, ελπίδα,
μοιάζει μ’ όνειρο αλαργινό.
|
Ta meltémia írthane norís
ki o lostrómos édene to flóko,
ta alánia fónazan sto ntóko
pezontas to tópi olimerís,
ta alánia fónazan sto ntóko
pezontas to tópi olimerís.
Skántza várdia káthe Kiriakí
ki i omíchli anákati me zésti,
apó tin Brazília stin Tergésti
ki ístera grammí gia Korsikí,
apó tin Brazília stin Tergésti
ki ístera grammí gia Korsikí.
Ksagripnóntas ston okeanó
me to vlémma páno stin piksída,
káthe sterianí, tóra, elpída,
miázi m’ óniro alarginó,
káthe sterianí, tóra, elpída,
miázi m’ óniro alarginó.
|