Τα μεσάνυχτα σε θέλω μα δεν έρχεσαι
το κορμί μου άδειο στης νύχτας το κρεβάτι
ποιος απόψε σε φιλά και σ’ αγκαλιάζει ερωτικά
κι εγώ για σένα τραγουδώ για σένα αγάπη
Απόψε που ‘μαι μόνος
στο νου μου τριγυρνάς
σκοτώνεις τ’ όνειρό μου
κι απομακρύνεσαι
Απόψε που `μαι μόνος
το νου μου τυραννάς
ματώνεις την ψυχή μου
και δάκρυ γίνεσαι
Τα μεσάνυχτα σε θέλω μα δεν έρχεσαι
και τους δρόμους παίρνω δεν ξέρω που πηγαίνω
σε γυρεύω στις στροφές στης μοναξιάς μου τις σκιές
μα είσαι σ’ άλλη αγκαλιά κι εγώ πεθαίνω
Απόψε που ‘μαι μόνος
στο νου μου τριγυρνάς
σκοτώνεις τ’ όνειρό μου
κι απομακρύνεσαι
Απόψε που ‘μαι μόνος
το νου μου τυραννάς
ματώνεις την ψυχή μου
και δάκρυ γίνεσαι
|
Ta mesánichta se thélo ma den érchese
to kormí mu ádio stis níchtas to kreváti
pios apópse se filá ke s’ agkaliázi erotiká
ki egó gia séna tragudó gia séna agápi
Apópse pu ‘me mónos
sto nu mu trigirnás
skotónis t’ óniró mu
ki apomakrínese
Apópse pu `me mónos
to nu mu tirannás
matónis tin psichí mu
ke dákri ginese
Ta mesánichta se thélo ma den érchese
ke tus drómus perno den kséro pu pigeno
se girevo stis strofés stis monaksiás mu tis skiés
ma ise s’ álli agkaliá ki egó petheno
Apópse pu ‘me mónos
sto nu mu trigirnás
skotónis t’ óniró mu
ki apomakrínese
Apópse pu ‘me mónos
to nu mu tirannás
matónis tin psichí mu
ke dákri ginese
|