|
Κοιτάς απ’ το παράθυρο
Τ’ αστέρια που δεν ήπιες
Περνούν τα σκουπιδιάρικα, πεινάνε οι λαοί
Και μέσα στα σκυλάδικα, λουστρίνια οι καιροί
Στολίζονται οι πατρίδες
Και γελάνε οι προφήτες
Ελλάδα που σου έβαλαν στα μάγουλά σου ρουζ
Μα θάλασσες γαλάζιες ονειρεύεται ο νους
Ελλάδα των φτωχών, των περασμένων μεγαλείων
Τα μπλουζ που τραγουδάς, τα μπλουζ που τραγουδάς
Τα μπλουζ των Βαλκανίων…
Καρδιά μου ροκ και σπάνια
Τα μπλουζ μας στα Βαλκάνια
Ζεϊμπέκικα τα λέμε.
Κοιτάς απ’ το μπαλκόνι σου
Τον κόσμο που νυχτώνει
Σε μπαρ και πεζοδρόμια συχνάζουν οι σιωπές
Στης πείνας τα μνημόνια, φτηνές υπογραφές
Και Μήδεια θα μοιάζεις
Που ό,τι γέννησε σκοτώνει…
|
Kitás ap’ to paráthiro
T’ astéria pu den ípies
Pernun ta skupidiárika, pináne i lai
Ke mésa sta skiládika, lustrínia i keri
Stolízonte i patrídes
Ke geláne i profítes
Elláda pu su évalan sta mágulá su ruz
Ma thálasses galázies onirevete o nus
Elláda ton ftochón, ton perasménon megalion
Ta bluz pu tragudás, ta bluz pu tragudás
Ta bluz ton Oalkaníon…
Kardiá mu rok ke spánia
Ta bluz mas sta Oalkánia
Zeibékika ta léme.
Kitás ap’ to balkóni su
Ton kósmo pu nichtóni
Se bar ke pezodrómia sichnázun i siopés
Stis pinas ta mnimónia, ftinés ipografés
Ke Mídia tha miázis
Pu ó,ti génnise skotóni…
|
