Τα παιδιά της πιάτσας | Ta pediá tis piátsas

Τα παιδιά της πιάτσας με την καλή καρδιά,
την περνάν με κέφι την αναπαραδιά,
που και που τα οικονομάνε κι όσα έρθουν τα σκορπάνε,
κι όταν μείνουν δίχως φράγκο την περνάν και σ’ ένα πάγκο.

Κι έτσι βγαίνουν πέρα στην κάθε αναποδιά,
τα παιδιά της πιάτσας με την καλή καρδιά.

Ρίχνουν πότε πότε και καμιά ζαριά,
φέρνουν και εξάρες με λίγη πονηριά,
κι αν τους έχει στη γωνία η κακούργα κοινωνία,
στα δικά τους νιτερέσα έχουν λόγο κι έχουν μπέσα.

Κι έτσι βγαίνουν πέρα στην κάθε αναποδιά,
τα παιδιά της πιάτσας με την καλή καρδιά.

Ta pediá tis piátsas me tin kalí kardiá,
tin pernán me kéfi tin anaparadiá,
pu ke pu ta ikonománe ki ósa érthun ta skorpáne,
ki ótan minun díchos frágko tin pernán ke s’ éna págko.

Ki étsi vgenun péra stin káthe anapodiá,
ta pediá tis piátsas me tin kalí kardiá.

Ríchnun póte póte ke kamiá zariá,
férnun ke eksáres me lígi poniriá,
ki an tus échi sti gonía i kakurga kinonía,
sta diká tus niterésa échun lógo ki échun bésa.

Ki étsi vgenun péra stin káthe anapodiá,
ta pediá tis piátsas me tin kalí kardiá.